تصمیم دکتر محمد محمودی چیست؟

آرام‌تر یا با ذکاوت‌تر؟
آیا محمد محمودی تغییر کرده است؟

آنچه این روزها پیرامون دکتر محمد محمودی بعد از سه دور حضور در انتخابات می‌گذرد، بر خلاف ادوار قبل نوعی صبوری و حوصله و اندیشه است که از ایشان، نامزدی اندک متفاوت با ادوار قبل ساخته است.

محمد محمودی را در ادوار گذشته، شلوغ‌تر، هیجانی‌تر و بی‌پروا‌تر دیده بودیم و در تبلیغات، انتقاد، رایزنی، رفت‌وآمد و گفتگو، ارائه نظر و آزادی سخن، از هیچ چیز واهمه‌ای نداشت و بی‌درنگ بر هر مساله‌ای دستی بر آتش داشت.

محمودیِ 1402 اما از رسانه‌ها دوری جسته، لیدرهای دست به قلمش سکوت کرده‌اند، تبلیغات زودتر از موعد ندارد، رفت‌وآمدها و حتی مکالمات خود را مدیرت و کم‌رنگ کرده، ثبت‌نام خود را عادی و بدون تبلیغات و شلوغ‌کاری انجام داده و حتی در فضای فیزیکی شهرستان نیز، کم‌تر دیده می‌شود و به‌نظر می‌رسد تجارب دور قبل، از وی نامزدی ساخته که به خوبی با زیر و بم مراحل‌ تأیید صلاحیت آشنا شده و نمی‌خواهد با اقدامی عجولانه یا احساسی، اکنون که به نوعی همه وی را شانس اول انتخابات می‌دانند، با تیغ تیز و بران و بی‌تعارف شورای محترم نگهبان روبرو شود و اقبال را از شانه‌های خود دور کند.

به‌نظر می‌رسد هنوز در سینه دکتر محمد محمودی قلب شیر می‌تپد اما، ذکاوت باعث شده تا فوقالعاده صبور و با تأمل گام بردارد و این شکارچی دلیر را، فعلا به حکم تدبیر و تعلق، از هر خطای استراتژیک و نسنجیده‌ای دور نگاه دارد؛ چراکه وی خوب می‌داند حتی اگر یک شب مانده به انتخابات هم فرصت به وی برسد، همچون سیلی خروشان، همه‌جا را درخواهند نوردید.
منتظر موج باشد...